Uitgaan & Cultuur
Van het Gooi naar het hooi
DENEKAMP - Meer dan tweeduizend jaar geleden was er een visioen en zo ontstond Kerst. Marlies Huitink, zangcoach, arrangeur, dirigente en organisator uit Delft maar afkomstig uit Enschede had ook een visioen. Al meerdere jaren organiseerde ze Carols in het Gooi, maar een Twentse versie, Carols in het hooi, dat was haar droom. En zo geschiedde het op 9 december 2023 in de Sint Nicolaaskerk te Denekamp. De droom van Marlies werd waar…
De Sint Nicolaaskerk stampvol, je waande je terug in de tijd. Kerstvieringen, volle kerken…. En hier was het ook bijna kerst.
Geluiden die onder je huid kruipen
Omringd door mannen met fakkels zong Diet Gerritsen, ja die van Jonge leu en oale grond, het lied ‘Fakkels’, begeleidt door Dries Banierink op het orgel. Vanuit de oude kerk zwol het geluid aan en werd het lied overgenomen door het uit 114 personen bestaande koor, begeleid door de sterke klanken van de Koninklijke Brassband uit Utrecht o.l.v. Pieter Koster. Een koor bestaande uit mensen van heinde en ver, met en zonder zangervaring. Maar wat viel op? De zang was in het Twents, en ook dat was een deel van die droom. Een 12tal originele Christmas Carols die op geheel eigen, passende wijze door Jef Horsthuis waren hertaald in het Twents. Passend qua tekst, maar ook in z’n geheel passend op de muziek, in het ritme.
Diet, hoe mooi was niet haar subtiele zang van het lied ‘Suja, suja kleintje’ en hoe krachtig haar stem toen zo ‘O, Henny boy’ zong. En dan het spel van de viool. Emmy Storms liet haar viool soms heel iel en dan weer stevig en vol klinken. Geluiden die onder je huid kropen. Op zo’n moment mogen natuurlijk hier ook de midwinterhoorns niet ontbreken. Dat sonore geluid dat ook nu weer overal te horen is.
Het verhaal van Henny
Ja, en dan het verhaal dat tussen de Carols door op eigen wijze werd verteld door Jan Riesewijk, ook van Jonge leu… Het verhaal dat handelt van Henny Olde Penning. Een vrijgezelle, ietwat eigengereide man die nieuwe buren krijgt. Westerlingen en dan ook nog eens muzikanten. De dochter speelt viool, prachtig. Maar de geluiden doen hem pijn want ze herinneren aan zijn overleden Ierse moeder en de viool die hij van haar kreeg. Deze viool was er al lang niet meer. Het is vlak voor kerst.
Een verhaal vol herkenning over Twente, over Dinkelland en de Twentenaren. Een verhaal dat je raakt en mooie beelden van Dinkelland oproept met ook een groot stuk humor, dat toch wel. Grapjes over kratten bier en Lattrop, over vleeseters en vegetariërs. En steeds weer die viool die tijdens het hele verhaal haar geluid laat horen; het blijkt Henny’s oude viool te zijn. Een erfstuk, veel geld waard mits er een document bij is. En dat document, dat is er. Bij Henny in het kabinet. Of het daar blijft? Het is Kerst…..
Dromen
En hoe lang was het niet geleden dan we een volle kerk het ‘Stille Nacht’ hoorden zingen? Staande zong iedereen het eeuwenoude kerstlied mee, maar nu in het Twents en wie dan geen kippenvel krijgt…. Herinneringen aan een rijk verleden.
Marlies Huitink heeft haar visioen, haar droom doen uitkomen. Van Carols in het Gooi naar Carols in het Hooi. Een prachtige uitvoering waarin tot slot het bekende Auld lang syne gezongen werd.
Ofscheid van ’t oale joar
Een joar veurbie, ’t is zo weer um, ‘k heb n’en oalen roop a heurt.
Völl wille had, mangs was ‘t ôk zwoar, völ is d’r weer gebeurd.
Het neje joar steet veur de deur, het oale he’w’noe had.
Völ heil en zèè’n dat wens ik oe, geluk in n’n tuk, ôk dat!
Dat iedereen het mooi vond bleek wel uit de staande ovatie. En heb je het gemist? In 2025 is er weer een ‘Carols in het hooi’.
Angelin Morsink