Sport & Vrije tijd
Profwielrenner uit Noord Deurningen neemt deel aan ‘Nederlands mooiste’
Jelle Johannink maakt zich op voor de Amstel Gold Race
NOORD DEURNINGEN - Het verhaal van Jelle Johannink is inmiddels bekend. De 27-jarige wielrenner uit Noord Deurningen stapte een kleine tien jaar geleden op een racefiets en fietste zich in sneltreinvaart naar de top. Met name de laatste jaren beleefde hij een stormachtige ontwikkeling. Na de moeilijke coronajaren waarin alles stillag kroonde Johannink zich tot Nederlands kampioen voor de elites zonder contract. Hij bleef hoge ogen gooien in het wielercircuit en ging in twee seizoenen van clubteam naar prof bij Tour de Tietema-Unibet. Komende zondag volgt het hoogtepunt in de carrière van Johannink tot nu toe: deelname aan de Amstel Gold Race. De iconische heuvelklassieker die bekend staat als ‘Nederlands mooiste’ en de crème de la crème van de wielersport naar Limburg haalt.
Wanneer Johannink thuis zijn verhaal doet kijken we uit over de fraai gelegen boerderij van de familie. Want naast het wielrennen runt Jelle samen met zijn oom, oud-wethouder Jos Johannink, ook nog een boerderij in Noord Deurningen. De boerderij ligt al generaties lang in handen van de familie Johannink, hier in de ‘Damshook-buurt’ ook wel bekend onder de erfnaam ‘Swiep’. Aangrenzend tegenover de boerderij, aan de Epmanweg, wordt Jelle Johannink op 22 oktober 1996 geboren als middelste van drie broers. Het boerenleven waarmee Jelle opgroeit kan hem dusdanig bekoren dat hij uiteindelijk naar de hogere landbouwschool in Dronten gaat om de boerderij samen met oom Jos te runnen en uiteindelijk over te nemen.
’s Ochtends voor de training eerst aan het werk op de boerderij
“Zeker!”, antwoord Johannink vastbesloten als hem wordt gevraagd of dat nog altijd het plan is. “Na de havo in Oldenzaal heb ik vier jaar in Dronten op kamers gezeten en de opleiding op de hogere landbouwschool gehaald. Met die papieren kan ik de boerderij overnemen. Ik zit in een maatschap met oom Jos. Dat heb ik altijd gecombineerd met het wielrennen. Dan ging ik ’s ochtends eerst aan het werk op de boerderij en daarna de fiets op om te trainen. Alleen nu ik prof ben is het wielrennen fulltime. Ik ben veel van huis voor wedstrijden en trainingen, dus er is geen tijd meer om het te combineren. Als prof moet je er ook voor leven en je rust pakken waar het kan. Dat doet de rest van het deelnemersveld ook en als je dat niet doet kom je niet mee. Ik heb Jos al wel gezegd dat ik na de Amstel Gold Race een paar weken heb waarin ik af en toe wat uren kan bijspringen, maar verder runt hij de boerderij nu. Het rusten naast het fietsen heb ik altijd moeilijk gevonden. Dan moet je op de bank liggen terwijl Jos druk is op de boerderij. Maar nu doe ik het wel omdat je er op profniveau alles aan moet doen. Ik merk wel dat ik nog wat extra kan geven sinds ik dat doe. Het plan om de boerderij over te nemen is alleen uitgesteld, we moeten de komende jaren kijken hoe het met het fietsen gaat. Maar ik ben blij dat Jos mij die kans gunt!”
Talentvolle laatbloeier op de pedalen
Het wieleravontuur begon tien jaar geleden per toeval. “Ik voetbalde bij SDC en stopte daarmee toen ik naar de havo in Oldenzaal ging. Op school ging ik met Luuk Lohuis uit Denekamp om en hij vroeg mij of fietsen niet wat voor mij was. Toen ben ik op mijn 17e bij de tourclub RTC Denekamp mee gaan fietsen. Dat werd steeds mooier. De resultaten werden beter, ik schafte een steeds betere fiets aan en ik ging wedstrijden rijden. In mijn tweede jaar als belofte kwam ik bij Sensa-Kanjers voor Kanjers, een wielerclub uit de Achterhoek. Maar toen ik in Dronten op kamers zat was ik druk met de studie en kon ik niet veel fietsen. Dat ging natuurlijk voor, want de kans om profwielrenner te worden was klein. Toch kreeg ik in de begintijd al te horen dat ik het weleens zou kunnen redden. Na de studie combineerde ik de boerderij met het fietsen. Dat ging mooi tot corona kwam. Alles kwam stil te liggen en ik dacht er op mijn 25e serieus aan om de fiets aan de wilgen te hangen en mij volledig te richten op de boerderij. Dat was twee jaar geleden. Maar toen we na corona weer konden koersen besloot ik nog een jaar alles te geven”, aldus Johannink.
In twee seizoenen van clubteam naar prof
Die beslissing heeft Johannink geen windeieren gelegd. Na de coronaperiode kwam hij helemaal los en reeg namens Sensa de podiumplaatsen aaneen in het Nederlandse amateurcircuit. Het hoogtepunt was in 2022 toen hij Nederlands kampioen werd bij de elites zonder contract. De knappe prestaties werden in 2023 beloond met een contract bij de semiprofessionele Nederlandse wielerploeg ADBLOC. Op dat niveau ging Johannink vrolijk door met zich in de prijzen fietsen, zo won hij vorig jaar de Limburg Trofee. Dit leidde tot de bijzondere situatie dat Johannink na één jaar bij de semiprofs een profcontract kreeg bij Tour de Tietema-Unibet, de Nederlandse ploeg die in 2023 begon. En ook in zijn eerste jaar als prof verkeerd Johannink in uitstekende vorm. Zo werd hij achttiende bij zijn profdebuut in de Ronde van Antalya, tiende bij de Ster van Zwolle en veertiende bij de Nokere Koerse. Twee weken voor de Amstel Gold Race kwam daar nog een hoogtepunt bij. “Dat weekend reden we de Volta Limburg Classic, dat is de ‘mini Amstel Gold Race’, en voor onze ploeg de generale. Daar hebben we meegereden voor de overwinning en ben ik zesde geworden. In twee jaar tijd is het hard gegaan; van bijna gestopt naar fulltime prof. Op zolder staat trouwens nog een Koga Miyata waarmee het tien jaar geleden allemaal is begonnen. Die had pa voor 135 euro op de kop getikt, daar is hij nog altijd heel trots op”, lacht Johannink.
‘Nederlands mooiste’
Aanstaande zondag 14 april volgt de grootste ronde in de carrière van Johannink tot nu toe: de Amstel Gold Race. De eendaagse wielerklassieker in Limburg staat bekend als ‘Nederlands mooiste’. De beste wielrenners ter wereld nemen deel aan de Amstel Gold Race. Zo werd de heuvelklassieker vorig jaar nog gewonnen door de Slowaak Tadej Pogacar die in 2020 en 2021 de Tour de France won. Topfavoriet voor dit jaar is Mathieu van der Poel. Nederlander Jan Raas is recordhouder met maar liefst vijf eindzeges, in die tijd werd er ook wel gesproken van de ‘Amstel Gold Raas’. Andere Nederlandse eindwinnaars zijn onder andere Mathieu van der Poel, Erik Dekker, Michael Boogerd, Joop Zoetemelk en Gerrie Knetemann (2x). Hennie Kuiper, de legendarische wielrenner die net als Johannink ook van een boerderij uit Noord Deurningen komt, werd in 1977 derde.
“De top 20 zou prachtig zijn”
Johannink reist goed voorbereid af naar Limburg. “Met de paasdagen hebben we met het team het parcours verkend en de Volta Limburg Classic verreden. Het weekend voor de Amstel Gold Race ga ik nog naar Limburg om zaterdag de laatste 160 kilometer te verkennen voor de finale. Dan moet het goed komen. Woensdag 10 april doen we met het team ook nog mee aan de Brabantse Pijl. Wij zijn een volledig nieuw team en willen ons goed laten zien tijdens de Amstel Gold Race. Het doel is om iemand mee te hebben in de kopgroep en tot de diepe finale mee te doen. Het is lastig om er een getal op te plakken, je kunt ook een supermooie wedstrijd rijden en vijftigste worden, maar een plek in de top 20 zou natuurlijk prachtig zijn. Ik denk dat we met drie jongens zijn die daar echt voor kunnen gaan, en daar ben ik er een van. Met de vorm zit het in ieder geval goed. Alle kameraden en veel familie gaan erheen en staan langs het parcours, dat is prachtig. De vrienden hadden in november al geboekt toen we nog geen uitnodiging hadden, die hadden er dus vertrouwen in. ‘Als ik niet meedoe, dan kun je daar altijd nog een weekendje bier drinken’ zei ik al.”
Dromen van de klassiekers en de Tour de France
“Met de vrienden kan ik er niet veel bij zijn”, vervolgt Johannink zijn verhaal. “Het wielrennen als prof is echt een levenswijze. Zoals met Pasen was ik ook graag meegegaan met paashout halen, maar dat kon niet. Dat is iets minder. Maar ik heb altijd plezier gehad aan het fietsen. Twee jaar geleden als clubrenner was de droom om prof te worden wel ver weg, maar het is mooi dat het is gelukt. Ik kan nog veel dingen verbeteren om wat extra te kunnen geven. Bijvoorbeeld alle toppers komen van een hoogtestage af, dat wil ik dit jaar voor het eerst doen. Ook op het gebied van voeding valt nog veel te halen. Als dat allemaal wordt verbeterd kunnen er de komende jaren nog mooie dingen uitrollen. Voor dit jaar is het doel om een profoverwinning te pakken en ons als ploeg goed te laten zien in de grote wedstrijden zoals de Amstel Gold Race. Er zijn achttien WorldTeams die automatisch meedoen aan grote rondes zoals de Tour de France en de Amstel Gold Race. Andere profteams, zoals wij met Tour de Tietema, zijn afhankelijk van wildcards die worden uitgedeeld. Dit jaar willen we ons goed laten zien en meedoen om de overwinningen, zodat we volgend jaar ook worden uitgenodigd voor de grote klassiekers in België. Ik zou heel graag nog eens de klassiekers Parijs-Roubaix en de Ronde van Vlaanderen rijden. Het mooiste zou natuurlijk zijn om ooit de Tour de France te rijden, dat zou het afmaken. Het doel en de droom van de ploeg is om in 2026 mee te doen aan de Tour de France”, besluit Johannink enthousiast.
