ACHTER DE GERANIUMS…

Hoogmis

Onlangs trad Daniel Lohues op in De Bond. Op het podium: twee begenadigde muzikanten, een contrabas, een piano, twee handen vol gitaren, een mondharmonica en natuurlijk de meester zelf. Alle ingrediënten voor een heerlijke avond en de wereld heel even de wereld te laten. Volle bak, een prachtige voorstelling in een fantastische ambiance. Niemand, maar dan ook niemand, die tijdens het optreden met een telefoon zwaaide om een foto of een filmpje te maken. Een verademing. In het vervolg bij een theatervoorstelling de mobiel gewoon thuislaten. Wordt iedereen gelukkiger van.

De troubadour uit het Drentse Erica was in topvorm. Mooie verhalen, niemand kan Seattle zo mooi uitspreken als hij, en rake nieuwe liedjes. Ook vergat hij ‘Op fietse’, ‘Prachtig mooie dag’ en ‘As de liefde mar blef winnen’ niet. En dat alles in het bloemrijke Nedersaksisch, waar onze mooie Twentse taal ook toe behoort.

De boodschap van Daniel Lohues, die doorklinkt in zijn hele oeuvre, is te vatten in twee woorden. Doe goed. Of terwijl, wees een beetje lief voor elkaar. Zijn oproep hoor je letterlijk in het liedje ‘Aardig doen tegen mensen die niet aardig doen.’ 

Na afloop dacht ik, eigenlijk is dat ook de boodschap van de katholieke kerk. Nog steeds. Er is wel een verschil: de kerken lopen leeg, de hoogmis van Daniel Lohues trekt volle zalen.  De pastoors moeten maar eens in de leer bij de kleinkunstenaar. Les één van de maestro: “Geluk begint met warme voeten.” Mooi inzicht om op voort te borduren. 

Peters Pen