ACHTER DE GERANIUMS…

Echte Marietjes

Er lag een envelop bij ons op de mat. Dat was al bijzonder omdat krant en post 99 van de 100 keer buiten in de brievenbus belandt. Een witte envelop op een zwarte mat heeft meteen al iets magisch. Dat beloofde veel voor wat erin zat. En inderdaad de inhoud was speciaal: een feestelijk geel-zwart gekleurde kaart met daarop in hoofdcijfers 80!

Al lezende toverde zich een brede glimlach op mijn gezicht. Leuk! Onze buurvrouw wordt 80 en nodigt ons uit voor een feestje. Marietje is haar naam.

Marietje, zo is mijn vaste overtuiging, is 80 jaar geleden zo genoemd omdat ze een echte Marietje zou worden. Die naam past onze buurvouw als een jas. Dat hadden haar vader en moeder heel goed gezien. Marietje is gezellig, zorgzaam, bescheiden, het liefst thuis met veel aandacht voor het huishouden. 

Vroeger werkte buurvouw Marietje in de bakkerswinkel in ons dorp. De wereld was toe nog overzichtelijk. Je kon kiezen uit wit of grijs brood. Vraag me niet waarom, wij gingen altijd voor grijze ‘stoet’. Nu wil het geval dat de vrouw van de bakker ook Marietje heette. Geen toeval. Zij was ook zo’n echte Marietje. Thuis spraken we altijd van kleine en grote Marietje. “Wie heeft jou geholpen?”, vroeg ma. “Kleine Marietje.”  Duidelijk.

Mijn moeder heet en was ook een echte Marietje net als onze buurvrouw en Marietje van de bakker. Het liefst thuis, zorgzaam, hard werken en op de achtergrond. 

Straks op het feestje proosten we op onze 80-jarige buurvrouw en op de echte Marietjes.