Sientje (97), Theo (60) en Femke (20): drie generaties Groeneveld op lagere school in Tilligte

Door de jaren heen werd er namelijk op verschillende plekken in het dorp lesgegeven. Al moet daarbij aangegeven worden dat deze plekken niet al te ver uit elkaar lagen. Voor Sientje begon het op de locatie waar nu de oude gymzaal staat, tussen de Ootmarsumsestraat en de Schoolstraat. “En toen ging het heel anders dan nu”, vertelt ze. Een lach verschijnt op haar gezicht. Iedere dag liep Sientje, met een groepje anderen, naar school. “Een kilometer heen en om 12.00 uur weer een kilometer terug naar huis. Om 13.30 uur begonnen de lessen vervolgens weer. Uiteraard gingen we weer lopend naar school. Het leuke: dat deden we niet op normale schoenen, maar op klompen.”

Lopend naar Agelo

In die tijd kwam de pastoor één keer per week naar school om voor de klas te staan. Een van de hoogtepunten van het schooljaar was het ‘schoolreisje’. Lopend gingen de kinderen naar Agelo, waar meester Brookhuis woonde. Daar kregen ze een glas ranja. Sientje: “Heel anders dan nu. Van Brookhuis kan ik me nog herinneren dat hij met de (zachte) borstel van het krijtbord naar je gooide als hij boos was.” In die tijd kregen Sientje en de andere leerlingen nog les van drie leerkrachten. In de basisschooltijd van Theo waren dat er al wat meer. “Juf Kunne en juf Bosch kan ik me nog goed herinneren”, geeft hij aan. “En meester Engelbertink gaf ons één keer per week een uur Twentse les. Dan vroegen we voor de tijd thuis al om een mooi Twents gezegde, zodat we daar in de les naar konden vragen.”

Steen door de ruit

Theo kreeg les op een andere plek dan Sientje eerder. “Een klein stukje verderop, achter de oude gymzaal aan de Schoolstraat.Een tijdelijke locatie.” De kwajongensstreken uit die tijd geeft Theo eerlijk toe. “Het oude schoolgebouw stond op dat moment leeg. Daar ging weleens een steen door de ruit…”

Tandartsbus

Vooral aan de wintermaanden bewaart Theo bijzondere herinneringen. “Ik kan me een dag herinneren dat er zó veel sneeuw was gevallen, dat we nauwelijks naar school konden. Tussen de middag zijn we maar in het dorp gebleven, want het was niet te doen om heen en weer te gaan.” Een wat mindere herinnering was de tandartsbus. “Die kwam toen nog langs. Werd je op alfabetische volgorde uit het lokaal gehaald. Daar had ik nooit zoveel zin in.” Nee, ook Femke is blij dat een voertuig als de tandartsbus in haar basisschooltijd niet meer langskwam. Net als veel andere leerlingen van die generatie denkt ze met veel plezier terug aan de lessen van meester Theo Snoeijink. Maar vooral de handstand van meester Theo was bijzonder. “Tegen het bord, dat weet bijna iedereen nog.”

Knakworstjes

Waar de schoolreisjes en -uitjes in het verleden vaak nog uit een wandel- of fietstocht naar een leraar bestonden, hadden Femke en haar klasgenootjes het luxe voor elkaar. Groep 8 werd afgesloten met een kamp. “En dat gebeurde bijna ieder jaar in een huisje op Camping & Bungalowpark De Bronnen in Nutter. Maar niet voordat er knakworstjes gegeten waren bij meester Theo.” De herinneringen vliegen ondertussen over tafel, ook ‘de verslaggever van dienst’ doet vrolijk mee. De recyclebare musicals voor Groep 8, die eens in de zoveel jaar op het programma stonden. Begin bij veel Tilligtenaren van de wat jongere generatie over Hecto, en ze zullen weten dat het gaat over de hond met 100 blinkende tanden.

Aanmelden voor reünie

Door de jaren heen veranderde de locatie van de basisschool een aantal keer, al was het telkens maar een klein stukje. Over iedere plek zijn genoeg herinneringen op te halen. Het is daarom dat het 55-jarig bestaan van ‘n Esch op de huidige plek aan de Schoolstraat gevierd wordt met een reünie, op zaterdag 7 september 2024 vanaf 14.00 uur. Dé gelegenheid om oude klasgenoten weer te ontmoeten.