Algemeen
Oekraïense vrouw vertelt haar levensverhaal aan basisschoolleerlingen
DENEKAMP - Afgelopen vrijdag 17 november is er door de Werkgroep Herdenken van de Heemkunde Denekamp een gastles voor alle groepen 8 van de basisschoolleerlingen in en rondom Denekamp verzorgd. Afgelopen jaren waren er gastsprekers, die een bepaald aspect van de Tweede Wereldoorlog toe hebben gelicht vanuit hun persoonlijke levensverhaal. Helaas zijn er door de ontwikkelingen in de wereld recentere verhalen. Dit jaar kwam mevrouw Halyna Riasova haar persoonlijke verhaal vertellen over haar vlucht uit de Oekraïne toen de oorlog uitbrak. Bijzonder om te zien hoe een persoonlijk verhaal ook deze leeftijdscategorie aandachtig kan laten luisteren. Het is ook een verhaal waar wij ons bijna geen voorstelling bij kunnen maken.
Puck Zekhuis, leerling uit groep 8 van De Zevenster, beschreef het verhaal:
“Wij zijn met de hele klas, groep 8 van de Zevenster, om 11.45 lopend naar het Kulturhus in Denenkamp gegaan. Bij binnenkomst mochten we gelijk door lopen naar de grote zaal. Iedereen zocht een plekje in het publiek en ging rustig zitten. In de zaal zaten ook kinderen van de Alexander Veldkamp, Kingschool, Wilibrord en Mariaschool.
Marc van Langen opende deze voorstelling. Hij vertelde ons in het kort wat er allemaal ging gebeuren. En hij hoopte dat we allemaal aandachtig zouden luisteren. Na de opening van Marc kwam de wethouder naar voren om te vertellen over de oorlogen die er nu allemaal rondgaan in onze wereld. En toen stelde Marc mevrouw Halyna Riasova aan ons voor.
Toen kon Halyna beginnen met het vertellen van haar verhaal over de oorlog in Oekraïne. Ze vertelde over hoe ze de eerste dagen heeft beleefd en dat ze al een vlucht tas (belangrijke papieren, medicijnen) had klaarstaan. Toen de eerste bombardementen waren, zijn ze meteen op zoek gegaan naar een schuilkelder. Deze zitten onder de appartementen waar de mensen wonen. Halyna en haar man en dochtertje van 7 jaar zaten samen met vijftien andere mensen in een schuilkelder. En daar leefden zij een week lang. Tijdens deze schuilweek is ze een keer naar haar werk gegaan. Ze werkte bij de apotheek. Maar naar deze ene keer is de weg naar haar werk niet meer veilig geworden. Een deel van de weg naar haar werk is gebombardeerd.
Halyna begon te twijfelen. Wat moest ze doen? Bij haar man blijven en in angst leven of een toekomst voor haar kind zoeken. Toen is ze naar een klein stadje in Polen gevlucht met haar dochtertje. En haar man bleef achter in Oekraïne om te blijven werken. In dit kleine stadje in Polen woont haar zus en haar moeder. Haar zus had een gastgezin gevonden in Nederland voor Halyna en haar dochter.
En toen zijn Halyna en haar dochtertje gevlucht naar Nederland.
Daar mochten ze eerst verblijven bij een gastgezin in Oldenzaal. Haar dochtertje heeft al snel de Nederlandse taal opgepakt en is naar een Nederlandse school gegaan. Halyna heeft veel met de taal geoefend en nu heeft ze ook werk en hebben ze hun eigen huis Oldenzaal.
Halyna is een hele sterke, positieve vrouw. Ze heeft in korte tijd veel verteld over haar leven in Oekraïne en Nederland. Ik vind het heel knap hoe goed ze de Nederlandse taal spreekt. Tijdens haar verhaal vertelde ze ons dat na iets negatief altijd is positief gebeurd. Dat ga ik onthouden!”
