Algemeen
Honderdjarige Annie Nieuwe Weme-Helthuis is blij in buitengebied Weerselo
WEERSELO - Annie Nieuwe Weme vierde maandag 12 augustus haar honderdjarige verjaardag. Haar man Jan Nieuwe Weme is overleden in 1987. Sinds die tijd is ze alleen en is ze blij dat ze kan wonen aan de Beekdorpweg in Weerselo. Ze geniet met volle teugen van haar kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen. Burgemeester Joosten kwam maandagmorgen namens de gemeente Dinkelland de felicitatie brengen en bood haar een mooie bos bloemen aan.
Annie is geboren op 12 augustus 1924 in Rossum in boerderij Huikman aan de Haarstraat. Ze komt uit een gezin van zeven kinderen, vijf meisjes en twee jongens. Haar moeder Dika is 96 geworden, zus Truus 97 en zus Marietje 98, Marietje leeft nog. Op 16 november 1955 is ze getrouwd met Jan Nieuwe Weme toen is ze komen te wonen aan de W 16 waar Jan al woonde. Vijfenvijftig jaar geleden had het buitengebied nog geen straatnaam, dat was toen zo en toen heette het W 16, daarna Beekdorpweg 4 en nu is het Beekdorpweg 3 A en dat allemaal op dezelfde plek. Haar man Jan Nieuwe Weme is in 1987 overleden. Ze is al heel lang alleen en is heel blij dat ze hier nog woont.
Annie: “Ik heb gestudeerd in Mook, hier deed ik de opleiding voor onderwijzeres. In het laatste oorlogsjaar kreeg ik het diploma van school vervroegd uitgereikt, omdat de oorlog heel hevig was en zijn de kinderen allemaal naar huis gestuurd met een diploma. Toen we met de trein terugreisden van Mook naar Rossum zaten we met vijf meiden in een coupé en kwam er een Duitse soldaat bij ons zitten en toen zei ik: ‘Wat möt den mof doar in de trein.’ Ik ben toen maar uit de trein gestapt, omdat de soldaat dat niet zo mooi vond. Hij vroeg aan de vier meisjes waar dat ene meisje was gebleven, dat wisten ze niet. Ik was gevlogen.”
“Op de lagere school in Rossum heb ik les gegeven aan de kinderen uit de eerste klas wat nu groep drie is. Ik heb dat gedaan vanaf 1944 tot we gingen trouwen op 16 november 1955. Je kon, als je getrouwd was, niet meer voor de klas staan, dat was niet gebruikelijk. Toen was je geen juffrouw meer. In de zestiger jaren is dat veranderd, toen mocht men als je getrouwd was gewoon blijven werken.
Sinds die tijd woon ik in Weerselo en ben ik gaan werken op de boerderij. We kregen samen vijf kinderen en nu heb ik elf kleinkinderen en vier achterkleinkinderen waar ik mooi van kan genieten. Tot mijn vijfennegentigste jaar werkte ik nog in de tuin, dat gaat de laatste jaren niet meer. Daar heb ik veel hobby aan gehad. En af en toe een kruiswoordpuzzel oplossen, dat houdt je geest jong.”
Wat vindt u ervan dat het normale veehoudersbedrijf over is gegaan naar biologisch boeren?
“Je gaat er gewoon in mee. Ik heb het allemaal mee mogen maken en heb er een goed gevoel bij. Daar kan ik mij wel in vinden.”
Wat moet je doen om 100 jaar te worden?
“Lekker leven zoals het leven komt. Genieten van kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen. Regelmaat is heel belangrijk.”
Waar komt het bankje te staan?
“Bij het kruis op de Beekdorpweg. Dat kruis is in 1937 schonken door de buurt voor de priesterschap van Heeroom Herman. Hij is gestorven in Indië in het Jappenkamp. De buurt heeft het kruis opgericht dat was een wens van Heeroom Herman. Zo zodoende dat het bankje daar wordt geplaatst. Als je Geestelijke was werd je aangesproken als Heer. Hij was een oom van mijn zoon Herman en vandaar de naam Heeroom. Hij was mijn zwager.”
Vrijdagavond hebben de buren een boog gemaakt. Maandagmiddag gezellig samenzijn in de Stiftsjuffer. Er waren 95 personen, waaronder neven en nichten, buren, haar zus Marietje en kinderen kleinkinderen en achterkleinkinderen. Een prachtige dag waar ze mooi op terug kan kijken.
Ine Flinkers
