Een welverdiende koninklijke onderscheiding
‘Ridder in de Orde van Oranje Nassau’ voor Mariët Blokhuis uit Rossum

Om 19.30 uur riep burgemeester John Joosten Mariët om erbij te komen zitten. Ze was totaal verbaasd dat er zoveel bekenden aanwezig waren. Nog had ze niets in de gaten totdat de burgemeester haar toesprak. 

“Geachte mevrouw Blokhuis,

Wij zijn hier bijeen na de jaarlijkse herdenking van de deportatie van de Denekamper Joden in 1942 en ik wil graag mijn woord aan u persoonlijk richten. Ik wil u eren voor uw buitengewone inzet voor het duiden van de lokale oorlogsgeschiedenis. Het is dankzij u dat wij over zóveel informatie over dit onderwerp beschikken dat de geschiedenis inzichtelijk is geworden op basis van talloze feiten en informatie.

Mevrouw Blokhuis, u ‘viert’ 40 jaar klaarstaan voor een ander. Als mantelzorger voor uw vader en moeder, als vrijwilliger in de parochie in Rossum, als actief lid van Heemkunde Weerselo maar zeker als iemand die door haar doorzettingsvermogen en vastberadenheid bijzondere zaken voor elkaar heeft gekregen, namelijk graven een gezicht geven en nabestaanden een plek bieden om te herdenken en te gedenken. Dit geldt voor slachtoffers en nabestaanden uit binnen- en buitenland.

Even terug naar Heemkunde Weerselo waar u bekend staat als dé vraagbaak voor de geschiedenis van Weerselo. Geen vraag zal onbeantwoord blijven en daarvoor duikt u de boeken in, speurt het internet af en vindt nieuwe informatie.

Deze werkwijze zal u allen bekend in de oren klinken, gezien uw verdiensten op het gebied van informatie over de Tweede Wereldoorlog. Wat dat betreft bent u een wandelende encyclopedie.

Uw passie voor geschiedenis en uw rechtvaardigheidsgevoel kregen op een gegeven moment ruim baan in de vorm van het zoeken naar erkenning voor oorlogsslachtoffers, erkenning voor zij die vermoord werden en voor hen die hun leven lieten voor onze vrijheid. Gezien de hoeveelheid lopende projecten bent u hier nog lang niet klaar mee. Sterker nog, er komen telkens nieuwe bij.

U heeft onvoorstelbaar veel informatie verzameld over WOII in Dinkelland, Oldenzaal en omstreken. Dit alles heeft u vastgelegd op de websites oorlogsdodendinkelland.nl en later ook oorlogsdodenoldenzaal.nl. Wie de moeite neemt om de websites te bezoeken, treft sites die zeer de moeite waard zijn om te blijven lezen en te scrollen, op zoek naar nog meer van de ogenschijnlijk oneindige informatie omtrent het onderwerp.

Dat informatie verzamelen meestal niet gemakkelijk is, weet u maar al te goed. Als voorbeeld noem ik het onderzoek naar de neergestorte Halifax-Dulder in 1942. Via Engeland kwam de informatie niet, dus besloot u andere wegen te bewandelen. Het is een zoektocht van de lange adem geworden.

Nog een voorbeeld is de zoektocht naar de identiteit van de lang onbekend gebleven twaalfde gefusilleerde op vliegveld Twente. Hij kreeg na 79 jaar tóch zijn naam terug.

Voor uw onderzoek naar de oorlogsgeschiedenis van onze streek bent u dagelijks bezig en telkens komt weer nieuwe informatie boven tafel die op de websites moet worden verwerkt.

Dankzij de informatie die u verzamelt, zijn de eerste Stolpersteine in Dinkelland in 2015 gelegd. In 2020 werd bovendien een monument onthuld voor de joodse slachtoffers uit Dinkelland.

In 2020 is in Oldenzaal oorlogsmagazine ‘Oorlogskind in Oldenzaal’ uitgegeven ter gelegenheid van 75 jaar vrijheid. Het magazine bracht het belang van vrijheid onder de aandacht, in het bijzonder voor de jeugd. U was voor de werkgroep van onschatbare waarde als het ging om het verifiëren van de verhalen naar waarheid en foto’s.

Het was ook in die tijd dat werd gestart met een website naar voorbeeld van de Dinkellandse en zo werd www.oorlogsdodenoldenzaal.nl gelanceerd. Vele, vele uren werk heeft u hier in gestoken en nog steeds houdt u de site nauwkeurig bij.

Uw onderzoek naar het Oldenzaalse rechtsherstel leverde u bovendien landelijke aandacht op; het werd alsnog een belangrijk thema in de stad.

De recente geschiedenis maakt duidelijk dat vrijheid nog steeds allesbehalve gewoon is en oorlog helaas nooit achterhaald. Zoals mijn collega Patrick Welman van Oldenzaal het zo treffend zei: dat maakt het noodzakelijk om de verhalen van onderdrukking en bezetting te blijven vertellen.

U bent echter zo bescheiden dat uw beweegreden ‘gewoon uit interesse’ niet logisch is. Het is heel bijzonder dat u zoveel moeite steekt in het vastleggen van de geschiedenis.

Mevrouw Blokhuis, vele, vele mensen zijn u ontzettend dankbaar voor alles wat u voor hen doet. Het is niet te beschrijven hoeveel het voor hen betekent dat hun dierbaren zijn gevonden en dat er een plek is om te herdenken en te gedenken. U geeft de geschiedenis soms letterlijk weer een gezicht en families duidelijkheid over hun verleden.

Dat ik hier voor het uitreiken van een Koninklijke onderscheiding ben, zal na mijn relaas dus geen verrassing zijn. Ik kan u echter nog verrassen met de aard van de onderscheiding. Ik mag u meedelen dat het zijne majesteit de Koning heeft behaagd u te benoemen tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau. Een onderscheiding die uw verdiensten waardig is.”

De burgemeester spelde Mariët de versierselen op en feliciteerde haar met deze welverdiende onderscheiding.                                                       

Ine Flinkers